Književni kontinuitet KIC-a „Budo Tomović“ obilježen programom „Književnost pod krovom Doma omladine”

Književni program KIC-a „Budo Tomović” u okviru obilježavanja 60 godina postojanja ustanove, organizovao je program „Književnost pod krovom Doma omladine”.

U uvodnom dijelu večeri, kroz dvije filmske reportaže, publici je predstavljen kontinuitet književnog djelovanja KIC-a „Budo Tomović“ od rada Kluba pisaca, koji je postojao do početka devedesetih godina, do Foruma mladih pisaca, savremene platforme koja već deceniju okuplja novu generaciju autora. Time je ukazano na dugu tradiciju ove ustanove, koja od osnivanja 1965. godine predstavlja važno uporište kulturnog života grada i prostor kontinuirane podrške mladim stvaraocima, čiji se književni izraz razvija i obnavlja oslanjajući se kako na nasljeđe Kluba mladih pisaca, tako i na savremene tokove književnog stvaralaštva. Autorka filmskih reportaža je Valentina Knežević, urednica književnog programa KIC-a, a producent je Dušan Paunović.

Učesnici programa Zoran Šoškić i Barbara Delać, kroz razgovor koji je vodila Valentina Knežević osvrnuli su se na kontinuitet ove tradicije, na razlike i sličnosti između nekadašnjeg Kluba i današnjeg Foruma, ali prije svega i na trajnu potrebu mladih pisaca da se okupljaju, razmjenjuju ideje i grade književnu zajednicu.

Na pitanje koliko smo sa ove vremenske distance kao institucija uspjeli da to nasljeđe ne samo sačuvamo, već i smisleno prenesemo novim generacijama autora, Zoran Šoškić, bivši direktor KIC-a „Budo Tomović” koji je pružio značajnu podršku ideji književne urednice Valentine Knežević da se pod krovom KIC-a 2015. godine ponovo okupe mladi pisci u okviru Foruma i da im se obezbijedi institucionalni prostor za rad i razvoj, navodi da je vrlo rado podržao tu ideju s obzirom na to da je Forum proistekao iz jedne moćne i ozbiljne književne tradicije koja se u KIC-u odvijala od 1965. i koja je ostavila snažan trag u knjževnom i uopšte kulturnom životu kako Podgorice, tako i Crne Gore. “Forum mladih pisaca je nastavljač nečega što je bilo veoma uspješno i sa čim se KIC i danas može pohvaliti“. 

Klub pisaca je u svome vremenu (pa i tadašnjem društvenom uređenju) imao i važnu društvenu ulogu - nije bio samo prostor za poeziju, nego i za razmjenu ideja, angažman i zajedništvo, a u svom odgovoru šta je to po njegovom mišljenju, činilo taj klub tako privlačnim i živim, i po čemu se ta energija razlikovala od kasnijih vremena, Šoškić ističe da je za realizaciju neke ideje bilo potrebno nekoliko elemenata koji su se morali odvijati unisono, jednoglasno i da su morali da prate jedan drugog.

“Mislim da treba da postoji jedna kritična masa ljudi koja ima ista interesovanja, koja dijeli iste vrijednosti, talenat, duh, kreaciju itd. Šezdesetih godina je upravo postojala jedna takva kritična masa mladih ljudi u okviru Kluba pisaca koji su voljeli književnost, književno stvaranje i to je na neki način bio jedan od osnovnih preduslova. Desila se jedna povoljna duhovna klima, desio se KIC, sinergija na ljudskom i kreativnom planu. Okupila se jedna grupa stvaralaca koja je željela da dokaže sebe u kreativnom smislu, razmijeni ideje i iskustva, ali i da širi svoju kulturnu misiju dalje. Klub pisaca postaje koordinator cjelokupnog književnog života u našem Glavnom gradu, istovremeno gradeći snažnu i prepoznatljivu regionalnu saradnju”.

O početnoj fazi Foruma mladih pisaca i šta je u prvim godinama bilo najvažnije - afirmacija, zajednički rad ili umjetnički eksperiment, članica Foruma od njegovog osnivanja Barbara Delać kaže da su te prve godine bile formativne u smislu da je bilo ljudi koji su možda došli isključivo zbog afirmacije i neke svoje lične promocije. “Potreba da se zajednički djeluje i radi, ali i da se eksperimentiše i stvara nešto novo je povezalo sve nas koji smo danas dio Foruma. Svi pojedinačno smo se trudili da izgradimo neki svoj individualan jezik. Imamo situacije u raznim umjetničkim kružocima da nenamjerno poetike počnu da liče jedne na druge. Mi smo to izbjegli i danas kad se čitaju različite poezije, različitih autora prosto po senzibiltetu i po jeziku može se prepoznati o kojem autoru je riječ. Mi dijelimo iste vrijednosti i kriterijume, isti estetski i umjetnički prag ispod kojeg nijesmo željeli da idemo i to je možda smanjilo grupu, ali je učinilo kvalitetnijom i prepoznatljivijom“.

Forum mladih pisaca je tokom deset godina postojanja izgradio prepoznatljiv poetski identitet i postao most između generacija, a kad je riječ o njegovoj ulozi u budućnosti Delać smatra da bi generalno sa autorima iz Crne Gore trebalo raditi na nekom pomaku. ”Tu negdje vidim prostor i za rad sa školama. Možda je to neki od budućih projekata o kojem mi treba da razmislimo, prosto da se savremena književnost više približi mlađim autorima“.

Izvor: KIC „Budo Tomović“