Otvaranja izložbe slika „Visio Lunarisˮ Rada Vujačića u Budvi

U organizaciji JU Muzeji i galerije Budve u Modernoj galeriji „Jovo Ivanović” u Budvi, u četvrtak, 30. oktobra, sa početkom u 19 časova, biće otvorena izložba slika „Visio Lunarisˮ Rada Vujačića. Kustos izložbe je mr Senka Subotić.

Tekst iz kataloga:

VISIO LUNARIS

Rade – Ratko Vujačić, svojim slikama, kako sam naziv izložbe nagovještava, potaknut maštom i snoviđenjem, uvodi nas u jedan iracionalni, tajanstven i asocijativan svijet simbola sjedinjenih u viziji o božanskom kutku i tajnom skloništu od opasnosti i mračnih sila svemira…

 „Tajno mjesto za svemogućeg, je ishod neke sveopšte žudnje za Bogom, za nekom sigurnošću koju osjećamo, trebamo, a nemamo, u stvari, žudnja za samim sobom, potraga za sobom. Zamka u vidu vodenog ogledala u kom se ogleda smješa duše i Boga, je prazna, ispod portreta svijeta nema ništa… Dok je prikaz razapete ptice u stvari prikaz Svetog duha, koji je uhvatio insekta, prikaz samo utoljenje fizičkih potreba.” – Autor.

Ovako Vujačić tumači simboliku u jednoj od svojih slika, a među simbolima i na ostalim slikama najprisutniji su voda, riba, sova, drvo..., ali ne u svom običajenom značenju života, nego je voda zamućena, drvo ogoljeno, riba van vode, ili samo njen kostur, sova kao nijemi posmatrač mudro nadzire...

U pomenutoj slici u vodi nema jasnog odraza. To je Voda uhvaćena u kandže, zanemarene i ogoljene prirode, kao simboli života, i ona i Drvo predstavljaju žrtve nad kojim čovječiji-Božiji lik lebdi iznad.

Osnovni način izražavanja su kod Vujačića simboli. Vujačiću služiti se simbolima je isto što i biti u dosluhu s religijskim i psihološkim. Po njemu oni čine srž svakog misaonog stvaralaštva. Upotreba simbola kod njega ima ulogu da poveže duhovno i imaginarno, a u konačnom, njegovo lično saznanje o suštini postojanja i bitisanja.

U svakoj njegovoj slici nalazimo ponešto skriveno, moramo pažljivo da posmatramo da bi to pronašli, čime on želi da postigne i simbolično prikaže, vječitu čovjekovu težnju u potrazi za smislom života. Taj vid izražavanja pomoću simbola omogućava mu da svoje shvatanje svega oko sebe pretoči u smisao postojanja, a sam simbol uzdigne kao najistrajniji izraz u svojoj, a i umjetnosti uopšte.

Ne vidi svako, ne pronalazi i ne tumači ih svako na isti način, a u tome i leži poenta ovakvog vida slikarstva. Njegove slike u prvom redu su odraz njegovog unutrašnjeg duhovnog stanja, stvara ih da bi ispoljio svoje duševne preokupacije, a ukoliko uspije da ih prenese i kroz oko posmatrača, ostvaruje se i veza slika-percipijent.

Njegove slike zasnovane su na religijskim predanjima i simbolima, obiluju raznovrsnim prikazima, od ljudskog lika, ptica, riba do predmetnih oblika, a sve to upakovano u jedan efemerni svijet koji treba otkriti dok ne nestane. Obiluju tragovima života, kontrastima živog i neživog, simbolima… Nadrealistički pristup građenja kompozicije prisutan je u svakom njegovom radu. Umjerenog kolorita, raspoređenost detalja, njihova veličina, prirodna nesrazmjernost upućuju na duboko misaone poruke koje Vujačić želi poslati.

Svi ti simboli su „pluća” svijeta, koji na njegovim slikama očito umire, vapi za spas! Njegove slike obiluju detaljima koje treba tumačiti, naći smisao da bi se slika u potpunosti razumjela.

…uz pomoć simbola, nadalje, u njegovim slikama, on materijalno preobražava u duhovno, pa njegove slike tako postaju izraz jake povezanosti mita i religije sa umjetnošću, a to je jedna od osnovnih karakteristika njegovog slikarstva. Svemu navedenom doprinosi prisutnost metafizičke atmosfere, tj. prizora koji su van granica realnosti, a očiti su u odnosima figura u prostoru i cjelokupnog sadržaja slike. Iskrivljena realnost, uveličavanje pojedinih detalja, iracionalne predstave osnovni su postupak pri realizaciji kompozicije. 

Što se kompozicije njegovih slika tiče, on uvodi nadrealnu pozadinu pejzažnog karaktera dok su u prvom planu osnovni motivi – simboli u smislu njegove izražajne vokacije: ribe, sove, gavrani, stabla, ljudski lik i figure... Kao i razni predmeti nežive prirode.

Materijalno i spiritualno prisutno je na gotovo svakoj Vujačićevoj slici, na jednoj strani dok je na drugoj „sukob” živo-neživog svjeta s aluzijama usmjerenim na savremene tokove života, na međusobno prožimanje kad je u pitanju njegov smisao i suština svih dešavanja, a taj smisao osnovna je preokupacija i cilj njegove stvaralačke energije, do idejne realizacije.

mr Senka Subotić

Rade Vujačić je rođen u Podgorici 1977. godine. Fakultet likovnih umjetnosti završio je na Cetinju u klasi profesorice Anke Burić. Član je udruženja likovnih umjetnika Crne Gore od 2012. godine. Osnivač je slikarske radionice „Boje prijateljstva” u Podgorici, koja broji preko 50 članova.

Samostalne izlozbe

1995 – Galerija Hotela „Plavnica”, Zeta, Podgorica

2007 – Udruženje izvornih likovnih stvaralaca Crne Gore, Podgorica

2009 – Galerija KIC „Malesija”, Podgorica

2015 – „Blues Bar”, Podgorica

2016 – Galerija Hotela „Queen of Montenegro”, Budva

2017 – ULUCG „Umjetnički paviljon”, Podgorica

2018 – JU Muzej i galerija, Tivat

2021 – Galerija „Vitomir Srbljanović”, Pljevlja

2021 – Galerija Spomen kuće Gavra Vukovića, Berane

2025 – Galerija Hotela „Crowne Plaza”, Podgorica

2025 – Muzej i galerije, Podgorica

Kolektivne izložbe

2012–2025. – Tradicionalne izložbe ULUCG, Podgorica

2023 – Bijenale fantastike, Beograd

2023 – Bijenale fantastike, Valjevo

2023 – Hercegnovski likovni salon, Herceg Novi

2024 – Tivatski likovni salon, Tivat

2024 – Grupna izložba „Krugovi Mediale”, Budva

2025 – Bijenale fantastike, Beograd

2025 – Bijenaale fantastike, Valjevo

2025 – Likovni Salon PEAN - SINDIK, Tivat

Vujačić je učesnik velikog broja likovnih kolonija u zemlji i inostranstvu.

Izložba se može pogledati do kraja novembra 2025. godine.

Izvor: JU Muzeji i galerije Budve