Program 22.2 Danilo Kiš u knjižari Karver

U četvrtak, 22. februara u 18 h u Sali Banja, Knjižara Karver (Sibila d.o.o.) organizuje program 22.2. Danilo Kiš u saradnji sa Sekretarijatom za kulturu Glavnog grada, Fondacijom Petrović Njegoš i Crnogorskim narodnim pozorištem.

Učestvuju: Dragana Tripković, pjesnikinja i dramaturškinja, mr Janko Ljumović producent, redovni prof. FDU Cetinje, Miroslav Minić, profesor jezika i književnosti i Varja Đukić, glumica, rediteljka i menadžer knjižare Karver.

U okviru programa biće prikazan art video predstave Post scriptum po djelima Danila Kiša u adaptaciji i režiji Varje Đukić koja je izvedena na sceni Crnogorskog narodnog pozorišta 2012. godine. CNP je producirao video predstave, snimatelj je Željko Bracanović, montaža Igor Bakić, režija Varja Đukić.

Knjižara Karver od 2007. godine obilježava 22.2. Danilo Kiš datum rođenja jednog od najznačajnijih evropskih i svjetskih pisaca. Programi posvećeni Danilu Kišu stvorili su tradiciju recepcije njegovog djela i mnogostrukog sagledavanja jedinstvenog književnog i intelektualnog naslijeđa koje je ostavio. Koja god od „tematskih cjelina“ ostvarenih u posljednjih 15 godina u okviru programa bilo da se radi o njegovom književnom, esejističkom, prevodilačkom djelu, odraz su savremene kulturne refleksije na nepotkupljivu intelektualnu veličinu. U programima „22.2. Danilo Kiš“ koje je organizovala knjižara Karver, učestvovali su: Pascale Delpesh, Božo Korivica, Borka Pavićević, Mladen Lompar, Gi Skarpeta, Saša Ilić, Andraš Urban, Vladimir Vojinović, Dragana Kršenković Brković, Marinko Vorgić, Andro Martinović, Božena Jelušić, Marko Vešović, Teofil Pančić, Dragan Radulović, Vladimir Vojinović, Balša Brković, Ognjen Spahić, Miroslav Minić, Ljiljana Ćuković i drugi.

Opširnije:

POST SCRIPTUM – po djelima Danila Kiša

Biti ili ne biti – ni jedno, ni drugo, sioranovska paradigma Hamletove rečenice koja je provokacija na osjećaj fantastičnog tragizma, mjere i dubine sunovrata ljudske civilizacije iskustveno i dokumentovano slikane ratovima i holokaustom. Naslijeđenim plemstvom duha iz te centraloeuropske, centripetalno izražene poetike, preokrenuo je Kiš u Biti ili ne biti – i jedno i drugo. I život i smt… Život i smrt posmatram sa fusnotom, zvezdicom, noć kojoj se nadam uopšte, umesto moždane polulopte – zvezdana (Cvetajeva – Kiš, prepjev).

U pozorištu živim ovaj život računajući na mudrost i snezibilitet literature. U godinama 1991 – 1995, koje su ustoličile napore za preigravanje beznađa, do danas kada zajedno sa saradnicima, ronim po dubinama jedne literarne biografije, preigravam osjećaj da je beznadežno rasuto plemstvo duha, viruelizacije virtuelnog, da sadržaj gubi smisao. Predmeti prelaze u muzej istom brzinom kao oduvijek. Pozorište je moćno u sublimiranju poetika zvuuuka i slika, to jest, jezika.

Predstava Post scriptum je u težnji da hemijom proizvede hemiju … to je “samo” hemija govorila je Ognjenka …dok smo bili mladi prožeti “hemijom”, pogotovo tada, 80’tih smatrali smo je dijelom prirode…opet, Danilo je bio tu negdje, sve je to djelovalo… činilo se beskonačno. Ako je već nestala priroda od livada i bilja koje vrijedi čuvati, herbarijum koji je postao samo čudna i strana riječ… hemiju koja miriše tijelom savremenika, onih svevremenih, ja bih da pravimo u malim ličnim laboratorijama sa ljudima koje volimo s ovu i onu stranu… smrti.

Varja Đukić

P.S. Ova je predstava moja posveta Mihailu i Jakovu, dječacima i djevojčicama osjetljivim na svijet pravde i nepravde, koji znaju ljubav i poeziju, koji čitaju djela Danila Kiša.

Autori i učesnici predstave Post scriptum:

Adaptacija/režija: Varja Đukić

Dramaturg: Božo Koprivica

Video art: Nikola Simanić

Scena/kostim: Varja Đukić

Dizajn zvuka: Zoran Jerković

Muzički aranžmani i transkripcija: Vjera Nikolić

Koreograf: Tamara Vujošević-Mandić

Izbor muzike: Vjera Nikolić, Zoran Jerković

Video montaža: Igor Bakić

Video operater: Goran Brnović

Ton majstor-snimatelj: Miha Radonjić

Izvršni producent: Andrijana Maliković

Organizator: Duško Zaganjor

Uloge:

Majka – Varja Đukić

Otac – Miloš Marijan

Andi – Milorad Radović

Ana – Staša Jovović

Julija – Ema Vuković

Djeca iz Krekebarabaša – Dejan Baletić, Balša Baletić, Vasilije Minić

Audio Post scriptum:

Majka: Varja Đukić

Otac: Predrag Ejdus

Andi: Branimir Popović

Andi, dječak: Kozma Prelević

Dingo: Marko Šušić

Prolaznik, psihijatar: Dejan Đonović

Reklama i novinski izvještaj: Dragoljub Čarli Ilić

Ana: Ema Prelević

Julia: Staša Jovović

Lacika Tot: Ištvan Mesaroš

Dječaci iz Kerkebarabaša: Barnabas Horanyi

Gospođa Molnar: Gyorgyi Orsos

Ljekar i narator: Jozsef Galli

Gospođa Rigo: Gergely Aniko

Enciklopediju mrtvih čitali:

Collin Bjork, Vanja Madžgalj, Oksana Slusarenko, Ilan Lazarević, Nataša Bećirović.

Muzičari: violina – Vili Ferdinandi, harmonika – Irena Merdović.

Premijera: 27. XI 2012. Podgorica, Scena Studio

Danilo Kiš je rođen u Subotici 22. februara 1935. godine, od oca Eduarda Kiša, mađarskog Jevrejina i majke Milice Dragićević, Crnogorke. Prezime njegovog oca je u momentu kada se rodio bilo Kon ali je otac mađarizovao svoje prezime tj. promijenio ga u Kiš. Do 1942. godine je živio sa roditeljima u Novom Sadu, gdje je pohađao prvi razred osnovne škole, a zatim je prešao u Mađarsku, u očev rodni kraj, gdje je završio osnovnu školu i dva razreda gimnazije. Nakon odvođenja njegovog oca u Aušvic 1944. godine, sa ostatkom porodice je repatriran u Cetinje posredstvom Crvenog krsta. Tamo je Kiš živio do kraja svog školovanja.

Na Filozofski fakultet u Beogradu Kiš se upisao 1954. godine, a u septembru 1958. godine je kao prvi student diplomirao na katedri za opštu književnost.

Djela: Mansarda: satirična poema 1962. (roman) | Psalam 44 1962. (roman) | Bašta, pepeo 1965. (roman) | Rani jadi: za decu i osetljive 1970. (pripovetke) | Peščanik 1972. (roman) | Po-etika 1972. (eseji) | Po-etika, knjiga druga 1974. (intervjui) | Grobnica za Borisa Davidoviča: sedam poglavlja jedne zajedničke povesti 1976. (pripovetke) | Čas anatomije 1978. (polemike) | Noć i magla 1983. (drame) | Homo poeticus 1983. (eseji i intervjui) | Enciklopedija mrtvih 1983. (pripovetke) | Gorki talog iskustva 1990. (intervjui) | Život, literatura 1990. (eseji) | Pesme i prepevi 1992. (poezija) | Lauta i ožiljci 1994. (pripovetke) | Skladište 1995. (eseji i pripovetke) | Varia 1995. (eseji i pripovetke) | Pesme, Elektra 1995. (poezija i adaptacija drame „Elektra“)

Nagrade i priznanja:

Kiš je jedan od najprevođenijih pisaca, dobitnik niza uglednih domaćih i prestižnih međunarodnih književnih nagrada.

Ninova nagrada, 1972. godine za roman Peščanik

nagrada Ivan Goran Kovačić (1977. godine za knjigu propovjedaka Grobnica za Borisa Davidoviča)

nagrada Željezare Sisak (1978. godine za esejističko-polemički spis Čas anatomije)

francuska književna nagrada Grand aigle d`or de la ville de Nice (1980. godine, za cjelokupni književni rad)

Andrićeva nagrada (1984. godine za zbirku pripovjedaka Enciklopedija mrtvih)

nagrada Skender Kulenović (1984. godine za zbirku pripovjedaka Enciklopedija mrtvih)

Sedmojulska nagrada

italijanska književna nagrada Premio letterario Tevere, 1988. godine

njemačka književna nagrada Preis des Literaturmagazins, 1988. godine 

Avnojeva nagrada 1988. godine

američka književna nagrada Bruno Schulz Prize, 1989. godine

Izvor: Knjižara Karver